El cuervo - Los Simpsons

¿Quen de nós nunca viu esta adaptación do clásico de Poe? Unha pequena reseña para a nosa xeración que creceu cos Simpson. Fixádevos nas estanterías do librero, aparece un busto de Allan Poe, e máis tarde, cando o corvo lle tira libros a Homer na cabeza podemos recoñecer (dificultosamente, xa que están en espello) as obras de Poe: The Pit and the Pendulum (O pozo e o péndulo), The Tell Tale Heart (O corazón delator), e por último The Purloined Letter (A carta robada).



Y ESTO ES TODO, Y NADA MÁS.

El cuervo - Edgar Allan Poe



Link para lelo ---------> http://www.literatura.us/idiomas/eap_cuervo.html

Annabel Lee

ANNABEL LEE - RADIO FUTURA

Hace muchos, muchos años en un reino junto al mar
habitó una señorita cuyo nombre era Annabel Lee
y crecía aquella flor sin pensar en nada más
que en amar y ser amada, ser amada por mi.

Éramos sólo dos niños mas tan grande nuestro amor
que los ángeles del cielo nos cogieron envidia
pues no eran tan felices, ni siquiera la mitad
como todo el mundo sabe, en aquel reino junto al mar.

Por eso un viento partió de una oscura nube aquella noche
para helar el corazón de la hermosa Annabel lee
luego vino a llevársela su noble parentela
para enterrarla en un sepulcro en aquel reino junto al mar.

No luce la luna sin traérmela en sueños
ni brilla una estrella sin que vea sus ojos
y así paso la noche acostado con ella
mi querida hermosa, mi vida, mi esposa.

Nuestro amor era más fuerte que el amor de los mayores
que saben más como dicen de las cosas de la vida
ni los ángeles del cielo ni los demonios del mar
separaran jamás mi alma del alma de Annabel Lee.

No luce la luna sin traérmela en sueños
ni brilla una estrella sin que vea sus ojos
y así paso la noche acostado con ella
mi querida hermosa, mi vida, mi esposa.

En aquel sepulcro junto al mar
en su tumba junto al mar ruidoso.
Hace muchos, muchos años en un reino junto al mar
habitó una señorita cuyo nombre era Annabel Lee
y crecía aquella flor sin pensar en nada más
que en amar y ser amada, ser amada por mi


EDGAR ALLAN POE

Para min, Edgar Allan Poe ten un arrecendo a noite de infancia, cando agocharme cun libro baixo o peso de cincuenta mantas para correr o frío e o medo era mergullarme no misterio, alagarme de sensacións que volvían vívida a comunión da lectura e as horas intensas de oscuridade. Entón, naquel tempo en que na casa dos meus avós non había tele nen calefacción, so unha lámpada tenue na mesiña para iluminar as sombras negras sobre as follas, para caldear con luz morna os arrepíos nunha noite que se volvía decimonónica e gótica. Foron Dickens e máis Bécquer, Frankenstein e a dama de Shalott, as irmáns Brönte e, por suposto, Poe e as súas Ligeia, Leonore, Annabel Lee, quenes enchían as miñas noites de doce pavor e estimulante paixón. Que os deuse da lectura queiran servos propicios e vos inunden as mesmas sensacións! Que sufrades con gusto do Terror e da Beleza destos contos! BOA LECTURA!!!A.F.

BENVIDA

Benvidos todos e todas. O curso anterior, un grupo de rapaces e rapazas entusiastas da lectura comezaron unha aventura no I.E.S. "Cidade de Antioquía", de Xinzo de Limia. Xuntos medramos no afán por disfrutar dunha experiencia ao redor dos libros. Ao pé da letra ofreceunos a posibilidade de facer amigos, de crear un rincón noso para falar do que nos importa e do que nos conmove. Hoxe extendemos os tentáculos para abarcar un pouquiño máis. Con este blog queremos mostrarvos o que facemos e máis invitarvos a participar nesta aventura. Para abrir boca, decidimos comezar o curso cun clásico: as narracións de Edgar Allan Poe. Se sodes alumnos do I.E.S. aínda estades a tempo de participar no Club; se o preferides, podedes participar virtualmente ofrecendo os vosos comentarios sobre a obra dende este blog. Ánimo e grazas a tod@s, en especial aos membros de "Ao pé da letra".

Bibliografía curso 2008-2009

O ano pasado, comezamos a nosa sagrada lectura con "Caperucita en Manhattan" de Carmen Martín Gaite, á que continuamos co clásico estadounidense "El guardián entre el centeno" de J.D. Salinger. A nosa lectura estival foi "El oro de los sueños" de José María Merino, do que non falaremos porque non obtivo unha "boa puntuación", aínda que tras iso escóndese a verdadeira razón, e é que a nosa profe non fixo os seus deberes.

¡Comeza o club de novo!

Comeza o instituto e ¡tamén o club de lectura! Novo ano e novas caras. Esperamos que siga tan ben como o anterior ano e que se una cada vez máis xente. As augas aínda non están claras, non está todo totalmente organizado, ¡pero aquí un servidor xa ten ganas de empezar!