A Óscar:

En nome de todo o Club de Lectura, parabéns polo teu éxito e de regaliño este poema:

M irar soñando despierto
A l ver dos líneas trazadas
T e refleja como ciertos
E spacios que son del alma;
M ar de infinitos destellos
A cotados por las blancas 
T razas que dejan abiertos
I mposibles movimientos 
C apaces de abrir las marcas 
A lcanzadas por expertos
S abios de todos los tiempos

Y soñando lograremos 
P enetrar en las esencias 
O cultas de los extremos
E squivos de las conciencias,
S abiendo que toda ciencia
I ncluye cuando queremos  

A lgo de amor y cadencia


 José Antonio Hervás

3 comentarios:

Iago dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
Iago dijo...

Que fermoso ter formado esta gran familia lectora! Que fermoso ternos afecto despois de coñecernos navegando neste "mare magnum" de peixes negros e brancas augas, observando este cándido firmamento de estrelas ébano e azabache!

Fermoso, non si?

Parabéns, Óscar!

Anónimo dijo...

Moitas grazas a todo o club polo voso apoio e os vosos parabéns, e tamén a ti, Ana, por este bonito poema sobre as matemáticas, no que se reflicte a esencia de dúas cousas igualmente fermosas e que dan, de por si soas, sentido a este universo baleiro no que estamos condenados á soidade: a ciencia e a poesía, distintas, pero iguais na beleza que transmiten e no necesarias que son ámbalas dúas para o ser humano. A primeira, nun intento, tal vez inútil, de satisfacer as preguntas que nos plantexamos e que non atopan resposta, e a segunda, nunha tentativa de acadar unha felicidade que nos foi negada como tal e á que procuramos achar por medio de palabras fermosas e de versos inesquecibles, ao igual que esta marabillosa experiencia do club, que será para sempre recordada por todos os que formamos parte del.
Grazas a todos.
Óscar.